Agadir

Agadir

Vanmorgen laatste ontbijt in Marokko, of zoals ze het in Marokko zeggen: “Morokko”.
Ik vind iedereen toch wel wat nerveus en druk. Maar we gaan eerst nog naar Agadir. We hebben een andere bus en een andere chauffeur “onze bus”, moest namelijk dinsdag direct nadat hij ons had afgezet, terug naar Marrakesh. Daar was een bus gestrand met pech. Aziz is er wel.
Na 70 km stoppen we voor de koffie en een cola. Het is al lekker warm, maar nog goed te doen.
Vandaag hebben we de kans om de geiten in de bomen te zien. Deze klimmen dan vrijwillig in de bomen. We zien het eigenlijk best wel snel. De bus zou alleen stoppen als het veilig zou zijn. En ja hoor de bus stopt. Wel wordt van ons verwacht dat we de herder wat geld geven voor de foto’s. Er is een hele kudde geiten en inderdaad ze zitten in de bomen. Echte klimgeiten dus. Als bloemen steken ze tussen de takken uit. Als we allemaal de foto’s hebben gaan we weer de bus in om verder te gaan naar Agadir.
Een mooie route, nog steeds veel geitenkuddes en ook nog steeds in de bomen. Gekke beesten.
Door de bergen rijden we naar de kust. In Agadir aangekomen vertelt Aziz dat Agadir een stad in wederopbouw is. Na een aardbeving in de jaren 60 was de hele stad verwoest. Natuurlijk veel doden en veel gewonden. Dus nu is het een moderne kustplaats aan et worden. Agadir heeft 300 van de 360 dagen zon per jaar. Dus ideaal voor strandliefhebbers. En er vrij snel achteraan, o ja het is 43 graden Celsius vandaag. Dat meen je niet! Ik had wel al warmte vernomen aan het raam van de bus. We worden tegen half 1 gedropped. Oei, dat is echt warm. Pfff niet normaal meer. Eerst maar eens een rustig plekje in de schaduw zoeken. Natuurlijk worden we naar binnen gelokt. We nemen sandwich kip. Zo lekker heb ik ze deze vakantie nog niet gehad. Na het eten besluiten we toch nog maar even te gaan lopen. Nog een leuk souvenirs winkeltje, waar ik toch nog een pet van Marokko kan kopen. Had ik namelijk nog niet gezien. Dus die kan weer bij de verzameling. Dan worden we erop geattendeerd dat 2 pandjes verder, de mac Donalds zit en dat daar airco is. We drinken daar een flesje water. Heerlijk koel, maar weer buiten is het toch weer te warm. WE weten gewoon niet waar we het moeten zoeken. Sjokkend lopen we terug naar de reuzenrad, waar de bus op ons zal wachten maar de bus is er nog niet. Dan maar de schaduw opzoeken onder de bomen aan de overkant van de weg. Als de bus er eindelijk is, worden we naar het vliegveld gebracht. We zien de lucht er donker worden en aangekomen bij het vliegveld zien we dat het een zandstorm is. Oei snel naar binnen. We hebben het in Marrakesh ook al eens gezien. Maar dat is niet prettig.
Het is een klein vliegveld. We kunnen gelukkig nog wel wat drinken kopen en een broodje. Nog even wat laatste geld uitgeven voor een ditje en een datje en dan om 19:35 gaan we de lucht in. We komen toch op tijd in Amsterdam aan. Daar moeten we echter nog een dik uur wachten voor de koffers. We rijden met twee medereizigers naar Assen, die zetten ons af bij Pa en Pieta. We nemen de sleutels in ontvangst en gaan eigenlijk direct door. Om kwart voor vijf zijn we thuis.