nieuw Aurora

Vanmorgen na het ontbijt eerst even aapjes gevoerd met bananen, wat ontzettend schattig zijn die beestjes. Het zijn kapucijner aapjes en monkey-monkey's(doodskop aapjes).
Dan varen we naar de overkant van de rivier, komen een paar keer een stroomversnelling tegen. We moeten er tegen in, je merkt het goed. Voor de bootsmannen is het best een kunst of kunde om hier te varen. Er liggen ook nog overal stenen en die zie je niet altijd. Best spannend. Maar het komt allemaal goed.
We stappen uit bij nieuw Aurora. Hier ontmoeten we de lokale bevolking en hun cultuur. Maar er wordt nadrukkelijk gezegd dat we geen foto's mogen maken van de mensen. Wel jammer, maar ik begrijp dat er veel toeristen komen die fot's willen maken. We gaan langs een medisch centrum. Ziet er schoon en mooi uit, maar krijgen weinig uitleg hierover. (Achteraf bedenk ik me dat) We lopen door naar het vliegveld(je). Hier vertrekken ook de vliegtuigen en helicopters voor de medische zorg naar Paramaribo. We lopen door richting het dorp. De huisjes zijn klein, zien weinig leven, af en toe zie je een vrouw met een klein kind, die nog niet naar school mag, voor het huisje zitten. We groeten met oewikino (=goede morgen). Er wordt veel verteld over het fruit en de vele planten die hier groeien. Ananas, bananen, sinaasappel, kale bas, en een of andere vrucht waar ze kleurstof uit krijgen, sommige vrouwen gebruiken dit als lippenstift. Ook zien we activiteiten, zoals casavebrood bakken, grote palmtakken aan het drogen, voor dakbedekking, olie maken van noten, houtsnijwerk, souvenirswinkel. Altijd leuk!
Er wordt ook verteld, dat de mannen meerdere vrouwen tegelijk mogen hebben, tijdens de menstruatie periode van een vrouw mag een man een andere vrouw, zo zijn er nog een paar van die eigenaardighed, die wij niet kunnen begrijpen.
We bezoeken nog een kerk en een school. Voor de school hadden we nog wat schriften, pennene en potloden bij ons. Deze hebben we afgegeven.vond de reactie nogal lauw. Dank je wel kon er nog net af. Misschien zijn onze verwachtingen te hoog,maar had er wel iets meer van verwacht. Ook hebben we verder helemaal niets van de lesmethoden gezien, ik vond het jammer. Klassen vol met kinderen kunnen we in nederland ook wel zien
Maar goed, we varen terug naar Anaula. Daar genieten we van de lunch. Spaghetti en zelfs met gehakt. Lekker, lekker
Na de lunch kunnen we relaxen, uitbuiken zeg maar :-) en om drie uur worden we weer bij de boot ver wacht om te zwemmen in de rivier (dit ging gisteren niet door vanwege de regen). Het zeemmen is bij een stroomversnelling. Het is even wennen. Je kunt namelijk overal staan, maar het is niet overal even diep, door de stenen. Uiteindelijk nog wel wat gepoedeld. Toch lekker hoor.
Om vijf uur sttat dan weer een boswandeling op het programma, in lage broek en dichte schoenen melden we ons bij de gids. Er wordt ons weer van alles uitgelegd over allerlei bomen, hun geneeskrachtige werking en over de geloven van de mensen. Het mooiste vind ik de aapjes, dezelfde als vanmorgen. Ze komen weer bananen halen. Ik hou ervan. Aan het eind van de wandeling zien we ook nog een piranja.(deze was gevangen door/voor de keuken). Na het diner krijgen we nog een dans en muziekoptreden van mensen uit nieuw Aurora.worden nog uitgenodigd voor de dans, natuurlijk doe ik even mee, maar voel me wel erg blank, tussen al die ritmische mensen(de groep bestaat namelijk uit veel surinaamse nederlanders)