Bangkok-Cha-am

Vandaag is het uitslapen. Dat is wel lekker, gisteravond was het best laat. Even rustig aan beginnen is erg welkom. We gaan rustig ontbijten, het ontbijt is in het Narai hotel is erg goed! Er zijn veel verschillende soorten brood, dat is alleen al lekker. Ook hebben ze kaas en ham. Hebben we in weinig andere hotels gezien, dus dat is dan een welkome afwisseling in plaats van jam.
We gaan terug naar de kamer en dan eerst maar eens de koffers opnieuw inrichten, man o man, wat kan een mens toch rommel maken.
Als alles ook maar weer een beetje netjes is, dan is het ook alweer tijd om de koffers bij de deur te zetten. De kofferboys halen de koffer dan op en zorgen dat alle koffers in de bus komen. Mevrouw Nong houdt alles goed bij. Ze heeft de koffers ook eigenhandig genummerd, zodat ze snel bij elkaar gezet kunnen worden. Het werkt prima. Mevrouw Nong is echt een mooi mens. Ze lacht altijd en zorg goed voor ons. Ze verkoopt water in de bus. Geeft ons verfrissingsdoekjes en af en toe komt ze langs met snoepjes. Ook telt ze constant de mensen in de bus. Giel en Wow kunnen volledig op haar vertrouwen. Het is een mooi team.

We gaan om 10 uur naar de lobby, het internet is daar namelijk wat beter dan in de kamer. Ik wil nog even mijn verhaaltje typen, maar al snel komen er meer mensen bij ons zitten. Van verhaaltje typen komt niet veel meer terecht. Het is ook zo 11 uur, tijd om afscheid te nemen van Giel en werkelijk te vertrekken. We gaan alleen met Wow verder.
We rijden 1,5 uur. 10 minuten voordat we bij de benzinepomp stop zijn, doet ze haar telefoon voor de microfoon en laat het liedje chang, chang, chang, chang horen. Het olifantenliedje. Hahah, Dit is your wake-up call zegt ze. Ze vertelt dat er weer een koffieshop is en een 7/11 (supermarkt) en de heren kunnen hun eigen watervalletje bezoeken (wc)

Het is ook lunchtijd, we nemen een soort van tosti ham/kaas. Ze doen ze ter plekke in het tosti ijzer. Lekker hoor en voor weinig geld. Er zijn meer mensen op dat idee gekomen en aangezien het in de winkel koel is, eten we het daar ook maar op.
Als iedereen dan weer in de bus zit, vertelt Wow een verhaaltje om haar nederlands een beetje te oefenen he.
Er was eens een jongen van 5 jaar. Genaamd Tep. Hij leeft met zijn oma, oom en tante + fam. En zijn papa en mama in 1 huis. Voor het naar bed gaan moet de jongen altijd naar de happy room(wc), zijn vader gaat altijd met hem mee en in het Thais noemen ze het plassen shi. Maar Tep en zijn vader hebben hun eigen naam aan het ritueel gegeven. Ze noemen het sing a song. Dan gaan zijn vader en moeder een paar dagen weg, en blijft Tep bij zijn oma, maar die kent niet van het ritueel. Tep zegt tegen zijn oma, dat hij nog sing a song moet doen. Maar zijn oma zegt dat dat niet kan. Oom en tante slapen ook al. Tep probeert het nog een paar keer, maar oma zegt steeds nee. Totdat oma toch maar toegeeft. Ze zegt tegen Tep, ok dan, doe maar zachtjes dicht bij mijn oor. Haha.
Leuk verhaal. En wow vertelt het in zeer goed nederlands.

Dan geeft ze ons nog wat informatie over het hotel, ook daar gooit ze nog wat “Wow grapjes” tussendoor, zoals er is geen internet in het hotel. Het is kapot voor twee dagen en Mensen kunnen nog naar de flappentap, er zijn er veel. En dat vertelt door een Thaise vrouw. Geweldig klinkt dat.

We krijgen nog even een examen. Welke woorden hebben we geleerd en wat hebben we allemaal gedaan. Leuk hoor.
Ze vraagt de chauffeur JJ, hoeveel kilometer we in het totaal hebben gereden en dat is saam(3), nung(1), kau(9), haa(5), 3195 km dus.

We komen aan bij het hotel. We zijn best moe, gaan dus even naar de kamer, maar even wordt best lang haha, besluiten om even te gaan liggen. Om 18:00 ons toch maar even opgeknapt en gaan even naar het strand. Er is niet heel veel te doen. Wel eventjes het water ingelopen. Het water is lekker warm. Dan zoeken we een restaurant. Het valt op dat het erg rustig is allemaal. Maar het is maandag, veel mensen zijn natuurlijk aan het werk. Als we terug lopen naar het hotel zien we wel dat er een aantal mensen aan het picknicken zijn op het strand. Vanavond maar even vroeg naar bed en dan morgen nog maar even weer kijken. Misschien is er dan meer te doen.