Fes

Fes,

De nacht toch redelijk doorgekomen. 1 keer naar de wc geweest, wel nog wat krampen gehad. Verder vrij rustig gebleven. Het ontbijt staat me tegen. Een kopje thee en een stokbroodje moeten er van mezelf in. Ok, een half stokbroodje dan maar. En twee kopjes thee. Met Leo gaat het verder goed. Heeft nergens last van. Gelukkig maar. Nog even twijfel of ik toch niet beter bij het hotel kan blijven. Maar dat is maar eventjes, ik wil toch wel graag mee.
Om negen uur in de bus, we rijden dan eerst naar een uitkijkpunt over Fes. Er is vandaag een gids met ons mee, die de hele dag bij ons blijft. Zij vertelt dan ook van alles over de stad Fes. Het is erg winderig, haar stem waait met de wind mee zeg maar, kortom ik hoor haar niet. Ik hoor wel later van Leo dat ze vertelde over de gebieden van de stad. Natuurlijk over de moskee en over een universiteit, dit schijnt de eerste universiteit op de wereld te zijn.
Dan gaan we de bus weer in. Hebben eerst een koffie/thee/cola stop. Ik neem maar cola, misschien knap ik ervan op. Het is een hele plomp. En eer dat wij het krijgen, hebben de eersten hun koffie alweer op, dus moet er behoorlijk tegen drinken.

Na de koffiepauze gaan we naar de pottenbakkerij van Fes, Een gids leidt ons hier rond. Een man is bezig met een klomp klei om kleine tajine’s te maken. Prachtig en knap ook. De gids vraag of we nog meer wilden zien, natuurlijk. Daar zeggen we geen nee tegen. En hup hij schudt nog een vaasje uit de mouw. Zo gaat dit nog twee keer. Prachtig en wat lijkt het gemakkelijk. Ik en een medereiziger hebben zoiets van, dat willen wij ook wel even proberen. En de pottenbakker nodigt ons uit om het ook eens te proberen. Eerst Gea, het lijkt ontzettend leuk. Dan mag ik ook nog even. Hahah. Echt moeilijk hoor. Hij helpt me wel. Maar er ik weet niet wat hij wil, taalbarrière zeg maar. Opeens hoor ik relax. Haha ik doe mijn best. Leuke ervaring. Dan gaan we naar twee mannen die mozaïek steentjes aan het maken zijn. Ze maken mooie hartjes voor ons.
Van de mozaïek komen we in de versiering. Twee dames schilderen de tatjines en de vaasjes mooi op. Ook weer een kunst op zich.
Dan kunnen we naar boven om nog in een winkeltje iets te kopen. Natuurlijk hebben we dat ook gedaan.

Met de bus worden we nu naar de medina gebracht. De oude stad omringd met muren. Allemaal kraampjes/hokjes volgestouwd met spullen, je kunt het zo gek niet bedenken. Van netjes gestapelde groenten en vruchten tot, vlees wat onder de muggen zit. Brrr. Vlees wordt bereid, brood wordt gebakken en allerlei geuren komen je tegemoet. Maar ook schoenen, telefoons, tassen, kortom noem het maar op. We rennen achter Aziz aan, die ons wel vriendelijk had verzocht om bij elkaar te blijven. En vooral ook niet zomaar af te slaan. Het is net een doolhof van allerlei smalle gangen. Dus dat laat ik ook wel. Aziz had ons ook al verteld, dat wanneer we “bellek, bellek” achter ons hoorden roepen we aan de kant moesten gaan. Dan komt er vaak een man met een pakezel aan, die er langs wil. Onvoorstelbaar in die smalle paden, maar het lukt toch weer verscheidene keren om de ezel er door te laten.
We stoppen nog even bij de koperslagerij. Bij een moskee(voor studenten), waar we nog even uitleg krijgen dat moslims 5 x per dag bidden. Bij opstaan, bij zonopkomst, dat de zon loodrecht boven ons staat, bij zonsondergang en bij het naar bed gaan. Bidden richting Mekka en dat is in dit geval naar het oosten.
De lunch nuttigen we ook in een restaurant in de medina. Je verwacht het niet, dat er zulke ruimtes achter die muren schuil gaan. Pastije, is het gerecht wat hier populair is. Het is voor de Marokkanen een bijzonder feestmaal. Ik neem niets, Leo vond het wel lekker. Bladerdeeg met kip, kaneel, suiker en ei, maar precies kunnen ze het nooit na vertellen, dat is het geheim van de kok. Na het eten gaan we de gangen van de medina weer in en komen we bij een weverij, waar ze van sisal, wol, en katoen mooie stoffen weven. Prachtig. Bij sommige mensen wordt nog een hoofddoek om gebonden. Ook bij mij. Zo wat strak, moet er niet aan denken. Maar wel geinig om te zien hoe ze dat doen. Ook hier kunnen we natuurlijk weer wat kopen, maar dat doen we dit keer maar niet.
Als laatste komen we nog bij een leerlooierij. We krijgen bij binnenkomst een munttakje. Dan moeten we drie trappen op en komen op het dak uit. Hier zien we de baden waar het leer gelooid wordt. Zoooo wat een stank. Vandaar dat munttakje, die kun je onder je neus houden. Eerst wordt het leer gebleekt met water en duivenpoep, voor de ammoniak. Dan nog een paar keer gewassen en geverfd. Het stinkt mij te erg. En ook hier wee de gelegenheid om jassen, tassen of schoenen te kopen natuurlijk.
Dan lopen we de medina uit terug naar de bus, we krijgen nog twee fotostops.
Bij de blauwe poort en bij het koninklijk paleis, Leo neemt de foto’s.
Op tijd zijn we bij het hotel weer, we gaan even rustig naar de kamer om vervolgens nog een drankje te drinken in de bar met een aantal reisgenoten. Om vervolgens aan te schuiven bij het diner. Een buffet, zelfs met patat en kip. Lekker hoor, ik heb ook weer een beetje meegedaan