Chiang mai-de hoogste berg

Chiang Mai, de hoogste berg.

Met 7 personen van de groep gaan we vandaag naar de hoogste berg van Thailand. Doi Inthonon. (Doi = berg). We worden om 8 uur opgehaald met een minibus. Wow gaat ook met ons mee. Gezellig, Leo gaat met 6 dames op pad.
De eerste stop is een waterval. Hier zijn we de enige toeristen. Dat is wel ideaal. We kunnen uitgebreid foto’s maken. Ook de zon schijnt vol op. Lekker hoor.
De chauffeur van het minibusje blijft ook de hele dag bij ons. We stappen weer in de bus, om naar de hoogste punt van de berg te gaan, we verwachten een mooi uitzicht en maken ons een beetje zorgen over de bewolking. Maar boven aangekomen, blijkt het hoogste punt verder geen uitzicht over Thailand te hebben, er staat een soort van offerplaats met allemaal olifantjes erbij. Deze offeren de mensen dan. In alle maten en soorten. We lopen door en komen bij een wandelroute in het bos. Het is prachtig, er zitten bijna 400 vogelsoorten van Thailand in dat park. In totaal komen er 960 soorten voor in Thailand. Langs trapjes en bruggetjes lopen we langs mooie bomen, begroeit met mos. Het is er erg vochtig. Uiteindelijk komen we uit bij de bron van de watervallen. Het is maar een klein stroompje, ik kan me bijna niet voorstellen dat dit leidt tot de watervallen die we beneden zagen.
Het is prachtig. Het weer is tot nu toe ook erg aangenaam. Op de hoogste punt is het 18 graden. Leo en ik vinden het lekker. De anderen klagen dat het toch wel koud is. Ook wow vindt het koud. De chinezen zijn ook weer lekker aanwezig. Veel lawaai bij zich. Maar Wow, weet daar heel goed raad mee. Ze vraagt heel netjes maar resoluut of ze wat rustiger willen zijn. Omdat er vogelspotters zijn. Dit is ook werkelijk zo. Er zitten twee mannen met enorme telelenzen vogels te spotten.
Wanneer we weer in het busje zitten dan begint het toch te regenen. Het is ook erg mistig. Maar we hopen dat het droog is als we bij de volgende stopplaats komen.
Helaas dat is het niet. De volgende stopplaats is 2 pagodes. The Royal Twin pagodas,Siripoon. Deze pagodas zijn gebouwd ter ere van de 60e verjaardag van de koning Bumiphol en koningin Sirikit. Het is enorm! Maar helaas ze staan volledig in de mist van de regen. We kunnen met de roltrap naar boven. Dat doen we ook, eerst naar de koning. Het is prachtig, het plafond is helemaal versierd. Veel goud! De tuinen eromheen zijn ook mooi aangelegd, maar het is echt vies weer, dus we kunnen er niet echt van genieten. We gaan met de trappen naar beneden, andere keuze is er ook niet trouwens. We komen weer op het centrale plein en dan gaan we toch ook nog even naar de pagode van de koningin. Wanneer we boven komen zien we dat de pagode paars en roze van kleur is. Heel anders. Binnenin ook. Veel vrolijker allemaal. Veel bloemen en mooie kleurrijke versiering op het plafond. Het is echt vrouwelijk.

We zakken langzaam weer naar beneden voor de lunch. Deze nuttigen we bij een klein familierestaurantje. Het is ook een bed en breakfast. We hebben weer niets te klagen wat het eten en de bediening betreft. Aroi aroi, betekend lekker, lekker.
We doen nog een stop bij een kleine waterval, en hier is een koninklijk project aangelegd. Dit is om het opiumgebruik tegen te gaan. In dit gebied worden er veel bloemen geteeld. We zien chrysanten onder plastic. Wel mooi tegen de bergwand geteeld. Er zijn nog erg veel bergstammen in dit gebied. Omdat het best hard regent gaan we hier ook best een beetje snel weer weg. De tijd tikt ook best snel door en Leo en ik hebben om 18:00 een massage, dus we geven dat ook aan bij Wow, die lijkt namelijk alle tijd te hebben. (het is wel lekker hoor, rustig aan doen)

De zon breekt ook weer een beetje door en we gaan door naar een bergstamdorp. Sobhad village. Behalve de toeristen is het best uitgestorven. We lopen door het dorpje. Wow laat nog even een huisje met keuken en woon- en slaapkamer zien. Klein, maar van alles voorzien. De was hangt onder afdakjes te drogen. Er liggen hier en daar wat honden te slapen en de kipjes scharrelen rond. We lopen door naar de rijstvelden. Daar maken we mooie foto’s we mogen zelfs in de rijstvelden staan. Prachtig gezicht de etagevelden. Dan lopen we nog even terug en zien nog een vrouw weven. Mooi gezicht. Ze zit op de grond met de weefgetouw. Het is een prachtig gezicht. Het ziet er wel erg moeilijk uit. Wat een kunst. Het gaat op automatisch piloot trouwens. Ze kletst met Wow, en is gewoon bezig met weven. Er staan ook twee kindertjes bij haar. Die sloven zich even voor ons uit. Hebben een speelgoed gitaar en doen net of ze een popster zijn. Wow vraagt of ze het olifantenliedje voor ons willen zingen, maar dat durven ze toch niet zo goed. En dan ineens wanneer we even niet zo goed opletten begonnen ze toch heel zachtjes te zingen, chang, chang chang chang…..
Dan loopt met de man des huizes met een knoeperd van een sigaret naar buiten. Ik denk dat deze wel 20 cm is, maken ze van bananenblad. Hij draait het katoen op een bolletje. Als hij ziet dat ik een foto van de sigaret wil maken, dan verstopt hij hem snel haha, komt ook n iet meer tevoorschijn.
Best wel leuk om gezien te hebben, maar had me er iets anders van voorgesteld. Meer traditionele kleding en dergelijk en meer gewoontes van de mensen had ik graag willen zien, maar goed het is niet anders.

Dan rijden we door naar de laatste stop en de hoogtepunt van deze dag. De laatste waterval,Wachitatarn. Deze komt met enorm geweld naar beneden donderen. Prachtig gezicht. Wanneer we boven bij de waterval komen dan worden we al erg nat van de nevel. Toch wil ik even met de nevel op de foto. Leo is niet zo blij met mij, want ook de camera wordt erg nat natuurlijk . Maar toch even gedaan. We lopen onderlangs om de waterval nog van een andere kant te zien. Ook staan daar weer mooie bomen. Ook Bamboe is er aanwezig. Mooi hoor.

Om half zes zijn we bij het hotel, mooi op tijd dus. We kunnen nog even opfrissen en onze spullen naar boven brengen, want om zes uur krijgen we Thaise massage. We worden gebracht door Giel. Maar het is heel dicht bij het hotel. Dan worden we gebracht naar een kamer, maar het is zo krap, we kunnen amper tussen de twee bedden staan. We kleden ons om, krijgen een onderbroeknetje en broek en shirt. Ook een haarnetje. We doen alles aan, dan komt de dame terug en zij vindt de kamer toch te klein, we moeten alles meenemen en dan gaan we naar een grotere kamer.
Daar kunnen we plaatsnemen op de bedden. En de dames beginnen te masseren. Heerlijk doch af en toe best hardhandig. Haha, bao bao (= zachter) en nak nak (= harder). Voor mij is het toch best even nodig om bao bao te zeggen, mijn masseuse begint te lachen en zegt wow??? Hahah nee echt niet. Ze doet het wel wat rustiger en dan vraagt ze nak nak?
Onze voeten, benen, rug, buik, handen, armen, nek, hoofd, alles wordt behandeld. Ze doen dit met hun handen, ellenbogen, vuisten en af en toe gaan ze gewoon op je lichaam liggen of zitten.
Het is een geweldige ervaring. Top gedaan door de dames, voelen ons echt wel een stuk losser.