Cang mai- de gouden driehoek

Chiang Mai – Gouden driehoek.

Iedereen is mooi op tijd in de bus. Tot nu toe, gaat het elke dag nog aardig goed. Ik hou er van, dat mensen gewoon op tijd zijn. Niks te klagen dus.
We gaan eerst een tijd rijden, zo’n 1,5 uur. Nu al een mooie toch door de bergen . Dan komen we aan bij de grotten van Chiang Dao, hier staan nog veel Boeddha beeldjes die achtergelaten zijn door mensen. Voordat we de grot ingaan, zien we nog een stuk of 8 dames manden vlechten. Normaal gesproken, begeleiden deze dames de mensen die de grotten ingaan met een lampje. De dames hebben nu nog niets te doen en zijn dan bezig met het vlechten van manden. De manden worden van gespleten bamboe gemaakt. Dat is ook mooi om even te zien. Ze hebben een voorbeeldmodel en daar vlechten ze de nieuwe manden omheen.
Maar goed, we zijn hier voor de grotten. Het is een mooie grot met veel stalagmieten en stalagtieten. En inderdaad staan er nog een flink aantal beeldjes. Ik vind het gesteente mooier.
We lopen terug naar de bus, maken nog even een foto vaneen prachtige vlinder. Ze zijn erg groot hier.

We rijden door in de bus, opnieuw langs rijstvelden. De rijst wordt op dit moment geoogst. Auto’s overvol geladen (voor onze begrippen dan). Zien af en toe nog mensen met traditionele kleding. De bergstammen zijn in dit gebied nog goed vertegenwoordigd.
We komen ook nog langs een soort van bamboe dorpje. Er worden veel bamboespullen verkocht, zoals ladders, manden, steigers.

We lunchen weer geweldig. Er is zelfs aardappelpuree, wat mij dan ook heerlijk smaakt. Ben dus toch ook echt wel een Nederlander. Ook is het weer een gezellige gelegenheid.

Na de lunch gaan we weer in de bus en Giel vertelt ons over de streek. In de zestiger jaren, was er helemaal nog niks. Mensen leefden van opium en andere drugs. Er was geen weg en de woningen waren schaars. Gezondheidszorg zoals medicijnen was er al helemaal niet. Mensen kenden alleen de opium. Toen kwam de koningin en die brengt er per helikopter hun eerste levensbehoeften, zoals kleding en medicijnen. Er worden allerlei projecten opgezet om het opium gebruik tegen te gaan. Nu heden ter dage is er bijna geen opium meer te vinden. In plaats van opium is er koffie
We zien ook sinaasappels en passiefruit in de velden staan. Ook de rijst en mais wordt hier erg veel verbouwd.

De koningin legt verderop een zomerresidentie aan, met een prachtige bloementuin. Deze tuin wordt genoemd naar Mae fah luangh (letterlijk vertaald = moeder hemel vallen) de moeder die uit de hemel is gevallen.
Ondertussen komt er een crematiestoet voorbij. Wanneer de kist nog open is, kan men nog afscheid nemen van de overleden persoon en er wordt dan een houten bloem in de kist gelegd. Dan wordt er drie keer een rondje linksom het crematorium gelopen. Mensen worden in deze gebieden soms nog in de openlucht gecremeerd, maar het mag niet meer.
Laatste half uur van de tocht naar de bloementuin worden we met taxi’s verder vervoerd, de bus kan niet zover komen. Maar met de stinkende en nog net niet rochelende taxi’s van 30 jaar oud komen we gelukkig wel boven bij de bloementuin. Prachtig aangelegd. Hier mogen we een uurtje los. Helaas valt er ook nog een beetje regen. Maar het is prachtig. (de Keukenhof van Thailand, zegt Giel. Alleen zie ik geen enkele bloembol. Haha) Met dezelfde taxi’s gaan we weer naar de bus terug

Na een prachtige tocht door de bergen komen we tegen vijven aan bij het hotel. Wederom prachtig. We wachten op onze koffers en gaan dan direct door naar het drielandenpunt. Aangezien het ’s avonds tegen zeven uur al donker is, moeten we wel. We beklimmen eerst de trap, ongeveer 200 honderd treden en erg warm. Pff. Boven is het uitzicht toch wel de moeite waard, we kijken uit over de drie landen, Myanmar, Laos en Thailand. Er komt spontaan een Chinese meneer op ons af en vraagt of hij een foto van ons moet maken. Wel vriendelijk toch? Dus grijpen we dit met beide handen aan. Weer beneden bekijken we de enorme boeddha nog even en gaan dan lekker een pizza eten.
Mooi op tijd zijn we bij het hotel terug en duiken op tijd ons bed in. Even bijslapen en zo af en toe ook nodig. Helaas ben ik om twee uur al weer wakker. En slaap de rest van de nacht erg onrustig.