Tinerhir – Dadeskloof – Ouarzazate

Tinerhir – Dadeskloof – Ouarzazate

Vandaag weer vroeg op staan. We vertrekken om 8 uur. Dat betekend om kwart over zeven de koffers op de gang en dan moet je dus ook gedoucht en aangekleed zijn. Op zich is dat voor ons nooit zo’n probleem. Dan gaan we naar het ontbijt. Dit keer is het helemaal niet veel bijzonders. Ik vind het er ook niet erg verzorgd uitzien. Maar goed, er ligt brood en we krijgen onze buikjes natuurlijk ook wel weer vol.
Om stipt acht uur kan de bus weer vertrekken. We vertrekken richting de Dadeskloof en ondertussen vertelt Aziz over het plaatsje Imilchil. Hij vertelt dat daar een vrouwenmarkt wordt gehouden, 1 x per jaar. Och nee toch, galmt er door de bus. Maar Aziz vertelt door. Het gaat om vrouwen die weduwe zijn of gescheiden. Ze gaan dan in een kring op het plein zitten. Daar komen de mannen dan ook. Wanneer een vrouw een man wel leuk vindt, kan ze naar de man toelopen om kennis te maken. Wanneer het klikt, kunnen ze de dag zelf nog trouwen, klikt het niet dan gaan ze weer zitten en kunnen ze op zoek naar een andere man. Wanneer de man en vrouw dezelfde dag nog trouwen dan moeten ze wel een jaar wachten om weer te kunnen scheiden. Dat kan namelijk alleen maar in dit stadje. Ik vind het toch maar een vreemd gedoe.

Verder vertelt hij ook nog dat er op 1 dag in het jaar 5,2 miljoen schapen in het land geslacht worden. Dit gebeurt op het kleine feest. Dat is aan het eind van de ramadan. Alle moslims doen aan ramadan. Er zijn een aantal uitzonderingen zoals bijv. zwangere vrouwen. Ook mensen die op reis zijn horen bij deze uitzonderingen. Vandaar ook dat er veel Marokkanen op reis zijn tijdens de ramadan zegt Aziz, hahaha nee hoor zegt hij er achteraan.

Dan nog een verhaal over de besnijdenis bij de Marokkaanse jongens. Dit is ook weer een belangrijke gebeurtenis voor de familie. Het kind zelf heeft vaak niet door wat er gaat gebeuren. De jongens worden mee genomen naar een kapper. De kapper doet lief tegen het joch en leidt hem af. Dan zegt hij tegen het joch, kijk eens een vogel. Het joch kijkt in de lucht en de kapper besnijdt het kind met zijn scherpe schaar. Brrrrrr.

Inmiddels komen we bij de eerste foto stop. Dit is bij de grens tussen twee provincies. Dit kun je zien omdat er een poort staat. Maar we zien ook een berg volledig wit, tegen de horizon. Dit is al sneeuw. Dus blijkbaar is het best vroeg. Maar weer een leuk gezicht.

We komen aan bij de Dadeskloof. Wow wat mooi. Rotsachtige rode gebergte. Je kijkt je ogen uit. Allemachtig prachtig, zouden de Marokkanen zeggen hah. We rijden de kloof een behoorlijk stuk in, we hebben twee fotostops. Maar geweldig, we raken niet uitgekeken. Wat mooi.
We gaan via dezelfde weg weer terug en rijden de rozenvallei in. De landerijen zijn hier omheind met rozenstruiken. De streek staat hier bekend om het rozenwater/rozenzalf. In mei vieren de mensen het rozenfeest. Er wordt dan ook een miss. Roos gekozen. We gaan hier bij een restaurantje stoppen voor de koffie. Er is ook een winkel bij waar ze de rozenzalf verkopen en nog verschillende souvenirs. Mooi hoor, natuurlijk even een dromedaris gescoord.

Over de weg van 1000 kashba’s rijden we verder. Een kashba is een woning van een grote, machtige familie. Je moet dan denken aan een burgemeester of iets dergelijks.
We bezoeken kashba Taourirt. Maar helaas hebben we een verschrikkelijke gids, die verschrikkelijke flauwe grappen maakt. Hij vindt zichzelf wel lollig, maar de hele groep vindt het verschrikkelijk. Dus we hebben een taaie rondleiding. Het is dan ook moeilijk om je koppie erbij te houden. Jammer hoor zo zie je maar weer. Het breekt of staat met een goede gids. Het is wel een prachtig huis met mooie versierde plafonds en ramen.
Na deze kashba gaan we lunchen. We kunnen bestellen van de kaart. Leo en ik besluiten half om half te doen. We bestellen omelet en kefta. Echt waar niet gewoon lekker, maar heerlijk. Wat genieten we.
Na de lunch gaan we al naar het hotel. Aziz had al vertelt dat we na de lunch vrij waren. Maar er is ook nog een optionele excursie mogelijk. We zijn tegen drie uur bij het hotel en om vier uur worden we dan weer bij de bus verwacht. We moeten 30 km rijden om bij Ksar Ait Ben Ahddou te komen. In dit dorp zijn een aantal filmopnames geweest zoals de Gladiator, game of thrones, Jewel of the Nile, Ben hur. We krijgen een gids. Wat een leuke man. Deze begroet ons hartelijke en is heel lief. Hij vertelt. Veel over zijn dorp. De bewoners mogen ook figureren in de film, maar krijgen hier weinig geld voor. Je kunt zien dat hij dat niet zo leuk vind.
Dan gaan we op pad. We moeten een rivier over. Maar gelukkig ligt er sinds zes jaar een brug. Dus dat valt mee. We gaan door smalle steegjes, met veel verkopers van kleden en souvenirs. Ook krijgen we nog een kijkje in het huis van de gids. Schapen en kippen zijn daar in huis gevestigd, komen niet naar buiten. Apart hoor. We gaan weer verder en doen dit via trappen met behoorlijk ongelijke treden. Maar het is prachtig. De kleuren van het landschap. Je kunt het niet beschrijven, zo mooi. We komen nog weer in een huisje. Daar zit een man een soort van aquarellen te maken. Hij doet dit met de natuurlijke kleuren die in dit land aanwezig zijn, zoals indigo, saffraan, en Marokkaanse whisky (muntthee) er wordt een plaatje geschilderd. De Marokkaanse whisky zie je niet erg duidelijk. Maar dan wordt het papier boven een vuurtje gehouden en wordt het mooi zwart ook de rest van de kleuren worden mooi. Bijzonder. Prachtige exemplaren hangen al aan de wand, we kunnen dit natuurlijk kopen, maar ze kosten vier euro. Tja, best veel voor een ansichtkaartformaat. Dus dat doen we niet.
Dan door naar boven en dan hebben we zicht op de arena. Ik vind de kleuren zo mooi.
We klauteren weer via steegjes naar beneden, onderweg allemaal kooplui die hun berberspullen verkopen. Gezellig hoor.
We gaan terug naar het hotel, waar nog een heerlijk diner op ons staat te wachten. We laten he ons weer goed smaken.