Marrakesh – Essaouira

Marrakesh – Essaouira

Laatste keer ontbijt in Marrakesh. Ook wel weer lekker om uit de drukte te gaan. Pff hoe leuk het ook allemaal is, na twee dagen heb ik het echt wel gezien. We gaan nu richting zee. Dit is ongeveer 170 km verder. We rijden langs een dorpje, die nog maar 10 jaar bestaat. Er is een cementfabriek en daaromheen worden dan toch mensen gehuisvest. Cement is natuurlijk steeds meer nodig voor de huizen. In plaats van leem. Worden huizen nu van stenen gebouwd.
Dan hebben we een koffiestop. Lekker op een terras. We hebben toch ook wel zin in een kopje koffie. Dus Leo besteld een black coffee. Haha, we krijgen een heel klein kopje supersterke koffie. De gaten in mijn sokken zouden er dicht van gaan, als ik ze aan had gehad.

We rijden weer verder richting Essaouira, we komen bij de argaanbomen. Deze groeien alleen in deze streek in Marokko. Verder in geen enkel land. Ze worden ook wel geitenbomen genoemd. De geiten klimmen namelijk in de bomen en eten de bladeren en de vruchten van de boom. De vruchten lijken op olijven en de pitten spugen ze uit. Dat is een soort van noot.
De noot wordt soms geroosterd, maar soms ook niet. Er is een vrouwen coöperatie opgericht. Dit zijn alleenstaande vrouwen. Zij maken van de noten een olie.
Een cosmetische olie of een culinaire olie. De culinaire olie wordt gebruikt als het eten al bereid is. Bijvoorbeeld een paar druppeltjes over de rijst of over de sla. Het is een gezonde olie, dat veel vitamines bevat. Aziz vertelt over de geiten in de bomen. Op een bepaald moment zien we geiten in de bomen. Echter deze geiten zijn er niet zelf ingeklommen. Althans ze zullen wel zelf geklommen hebben, maar de geiten worden met touwen vastgezet aan de poten. Ze kunnen er dus niet uit. Dit is puur voor de toeristen. Voor de foto. Bah walgelijk gewoon. De geiten krijgen geen water of niks, ze staan in de brandende zon, vastgebonden in de boom omdat toeristen dit op de foto willen zetten. Je gelooft het toch niet?
We komen aan bij de cooperatie. Er zitten vier vrouwen. Allemaal een maalsteen voor zich. Daar worden de noten in gemalen. En je ziet het olie stromen onder de steen vandaan. Dit vind ik leuk. Het handwerk. Geweldig om te zien. We gaan naar het aangrenzend winkeltje om producten te kunnen kopen. Ik hoef niks. Dan ga ik nog even terug naar de vrouwen. Ik vraag 1 van de vrouwen of ik niet even mag draaien aan de steen. En ja hoor het mag. Wat best heel erg zwaar oogt, valt eigenlijk best mee. Het draait vrij soepel.
Dan weer de bus in voor het laatste stukkie van de reis. Tegen half 1 komen we aan. Maar Aziz vertelt dat de kamers nog niet schoon zijn. Uiteindelijk krijgen we toch een kamer aangewezen. Het is een kippenhokje. Er staat een tweepersoonsbed, maar we kunnen onze koffers niet eens kwijt. Ik vraag me af of dat wel goed is. Ga even buurten bij medereizigers en die zeggen ook dat ze een kleine kamer hebben. Totdat een medereiziger, waar we al de hele vakantie mee optrekken zegt, dit is echt klein. Wij zijn ook net van kamer gewisseld, we hadden een grote kamer. Dan kun je die beter nemen, die is nu toch vrij. Ik op blote voeten achter haar aan om het te regelen. En ja hoor de kamer is net een balzaal. Dus die willen we wel. Heerlijk een beetje ruimte.
Als we zijn gesetteld, gaan we met zijn vieren richting strand. De kamelen en paarden zien we al van verre staan. Dit levert prachtige plaatjes op. We zoeken eerst een restaurantje op om te lunchen. We zitten er heerlijk. We eten ook op ons gemak een omelet kaas en later nog een bordje friet. We hebben alle tijd. Dan lopen we naar het water, om lekker door het water richting de haven te lopen.
Tegen half vier komen daar namelijk de vissersbootjes terug van het vissen. Dat willen we wel even zien. We zijn te laat om de bootjes te zien binnenkomen, maar de vis wordt wel verkocht. Van sardines, murene, snappers, zee-egels, krabben, roggen tot kleine haaien worden vers verkocht. De geur krijg je er gratis bij. Kleine blauwe vissersbootjes liggen zij aan zij in de haven. En de meeuwen schreeuwen boven ons hoofd om ook een visje mee te kunnen pikken.
Dan lopen we een klein stukje door de medina om weer terug te keren naar de boulevard. Op de boulevard hebben we nog wel even zin in een drankje. We zien in een tentje bierflesje staan. Aangezien er in Marokko bijna geen alcohol dus ook geen bier wordt verkocht, de temperatuur er wel goed voor is, kiezen we voor deze tent. De heren nemen lekker een biertje. We genieten van ons uitzicht. Heerlijk relaxt. Dan is het inmiddels half zeven en besluiten we om terug te gaan. We moeten namelijk ook nog een half uur lopen. Ondertussen zakt de zon ook bijna in de zee. Dit levert ook weer prachtige plaatjes op. Kamelen en paarden laten zich prima lenen voor deze plaatjes. Wat is het hier heerlijk. Dan kiezen we een restaurant en we eten er heerlijk. Geen echte Marokkaanse producten, maar tagliatelle en pizza. Heerlijk genoten.
Wat een supergave relaxte dag was dit.